NAPISALI DO NAS
zobacz
zdjęcia--->
Tak wygląda dziś dzielnica Beirutu - Dahie. Serce pęka z żalu, z oczu same płyną łzy. Cały świat widzi, co dzieje się w Libanie i nikt nie reaguje. Giną tu małe niewinne dzieci. Izrael jest rządny krwi libanskiej. Mieszkam w dzielnicy gdzie nie ma bombardowań, lecz wiedze cierpienia innych. W każdej szkole są grupowani uchodźcy są to starcy, kobiety i małe dzieci, ludzie, którzy uciekli z własnych domów nie zabierając ze sobą nic, chroniąc się przed bombami. To są zdjęcia domów takich ludzi. Wielu z nich nie ma do czego wracać i wielu nie będzie miało. Libańczycy nie są dezerterami walczą o swoją ziemię tak jak my walczyliśmy w 1939r. Cały świat nazywa ich terrorystami, ale czy można nazwać terrorystą człowieka, który walczy w obronie swojego kraju? Czy dziś nasi partyzanci też byli by nazwani terrorystami? Stale sobie zadaje pytanie, dlaczego ludzie, którzy tak cierpieli podczas II Wojny Światowej dziś mordują z taka samą nienawiścią.
AAtouna Al Salam - znaczy dajcie nam pokój, AAtouna Al Toufouli - znaczy dajcie nam dzieciństwo, tak właśnie proszą libańskie dzieci o pokój, o możliwość bycia beztroskim dzieckiem. Te dzieci nie znajdą normalnego dzieciństwa, bezpiecznego dzieciństwa. Dzieci wszystkich narodów pragną pokoju, tylko nasze dzieci są zapomniane, można powiedzieć, że są to dzieci niczyje, dzieci -Arabskie, dzieci trzeciego świata. Ameryka? Izrael? Ponoć są to peace-loving nations? Gdzie są te narody miłujące pokój? Czy w ich słownictwie istnieje słowo "pokój "? Wydaje mi się ze to słowo ogranicza się tylko do ich państw.
Prosimy o pokój dla naszych dzieci. AAtouna Al Salam.
Sławomira Wafa (Beirut, Liban)
