NAPISALI DO NAS
Jestem
dzieckiem, które chce coś powiedzieć, proszę wysłuchajcie mnie.
Jestem dzieckiem, które chciałoby się bawić, dlaczego mi nie pozwolicie.Moje
zabawki czekają, moi koledzy się modłą. Dajcie nam szansę, szansę na lepsze
życie, na lepsze jutro. Nie chcemy być dziećmi wojny, chcemy cieszyć się
słońcem i bawić się jak wszystkie inne dzieci. Nie chcemy umierać, chcemy
żyć. Dajcie nam szanse, nie zabijajcie naszego dzieciństwa. Proszę wysłuchajcie
naszej prośby, nie zapominajcie o nas, nie zostawiajcie nas samych. Jestem
dzieckiem, które chce cos powiedzieć, dlaczego nie chcecie mnie wysłuchać?
Tak proszą libańskie dzieci nie zostawiajmy ich samych, nie zapominajmy
o nich, nie odwracajmy głowy w druga stronę udając, że nic się nie dzieje.
To są nasze dzieci, moje dzieci, dzieci Libanu.
Dziś w nocy zginęło 22 dzieci.
One nie nosiły karabinów, nie strzelały, nie zabijały.
One spały.
Sławomira Wafa (Beirut, Liban)
Zobacz zdjęcia masakry w Kanie.
